What are the odds

Flashback. Tijdens zijn onze zes-en-een-half uur durende treinrit van Zagreb naar Split, maakten we ook nog het een en ander mee. Allereerst ontmoetten we in onze eersteklas coupé (die in niets afweek van de tweedeklas coupé, afgezien van de prijs) twee medereizigers, Joas en Bill, die al druk met elkaar in gesprek waren in het Engels. Bill, een Amerikaan van tachtig jaar, bleek een gezellige prater die een hoop in zijn leven had meegemaakt, en daar geweldig over kon vertellen. Ondanks zijn hoge leeftijd en lichamelijke klachten (hij was slecht ter been en had last van zijn schouders) treinde hij in zijn uppie door Europa. Moedig. Joas, een soort jongere versie van Ilja Leonard Pfeijffer bleek een Nederlander te zijn. Hij was per trein onderweg van Noorwegen naar Griekenland. Een reis waar ons ‘avontuur’ bij verbleekt. Tijdens de reis besloten wij een kaartspelletje ‘Take Five’ te gaan doen dat Mark had meegenomen. Martin stelde voor om beide heren ook uit te nodigen voor een spelletje...