Splitspoor

Niet letterlijk vanuit onze omgeving gehoord toen we ons initiatief aankondigden, maar de blik op veler gezichten drukte toch uit: jullie sporen niet. En inderdaad, we hebben veel dingen niet gedaan in de afgelopen dagen, maar één ding toch wel, inderdaad: sporen. Om tot onze conclusies te komen proberen we hieronder de plussen en minnen van onze reis af te wegen.  De duur Zeven dagen duurde ons avontuur, waarbij de balans ook initieel al zou doorslaan in het voordeel van de reisdagen: vier, tegenover drie vakantiedagen. Door allerlei tegenvallers, waarover we uitgebreid bericht hebben in deze blog en via polarsteps , hebben we uiteindelijk vijf dagen gereisd en twee dagen vakantie genoten. Een verre van gunstige balans, zo op het eerste gezicht, maar in deze post tellen we alle plussen en minnen bij elkaar op en zullen we aan de hand daarvan onze conclusies verwoorden. Het ging ons om de vergelijking tussen vliegen en treinen. Immers, 81 collega's van ons vlogen van Schiphol naar

Dit wordt waarschijnlijk de saaiste blogpost in de hele serie, maar hij mag niet ontbreken vinden we. Gedurende onze treintrip naar Split hebben we regelmatig geblogd over hoe het ons is vergaan. De ups, de downs, het 'comfort', de 'ontberingen' ... Ook hebben we in twee   voorgaande  blogposts iets geroepen over hoeveel 'emissiewinst' er valt te behalen door te treinen in plaats van te vliegen. In de vergelijking tussen vliegen en treinen hebben we echter nog geen aandacht besteed aan het kostenaspect. Daar gaat deze blogpost over. Kosten treinreis Vooraf hebben we afgesproken dat de treintickets en kosten voor eten en drinken tijdens de treinreis zouden worden vergoed door onze werkgever New Nexus. Dit leek ons billijk, aangezien voor de vliegende collega's ook de vliegtickets zijn betaald, waarbij consumpties aan boord ook zijn inbegrepen.  Voor ons vertrek zag het kostenplaatje voor de treinreis er als volgt uit: Begroting Tickets (2 p

In een eerdere blogpost schreven we over hoeveel emissiewinst er valt te behalen door te treinen in plaats van te vliegen. Na een aantal haken en ogen te hebben opgesomd hebben we ons gewaagd aan een grote-stappen-snel-thuis-berekening op basis van een aantal aannames en de gegevens die we op dat moment paraat hadden. We vergeleken twee rekenmodules/bronnen: EcoTree en Our World in Data, en gingen er vanuit dat de laatste het meest accuraat was. Inmiddels hebben we onze treinreis afgerond, en weten we het exact aantal kilometers van de reis. Daarnaast eindigde de treinreis in Papenburg, waar we met de auto zijn opgehaald (door een topper van een collega), omdat er geen mogelijkheden meer waren om op het late tijdstip nog met het OV thuis te komen. Het gewijzigde aantal kilometers en feit dat een deel van het traject per EV is afgelegd maakt dat onze oorspronkelijke berekening moet worden bijgesteld. Daarnaast hoorden we van onze vliegende collega's dat een behoorlijk aantal st

10 oktober, bijna middernacht. We zijn weer thuis. We hebben de terugreis helaas nét niet helemaal met het OV volbracht. Na onze aankomst in Leer zal er pas de volgende ochtend, 11 oktober, rond een uur of zes in de ochtend een bus naar onze eindbestemming vertrekken. Dat is geen optie. Op de sociale media, waar onze vorderingen door collega's, familie en vrienden nauwlettend worden gevolgd, biedt onze collega Babette spontaan aan om ons met de auto in Papenburg op te pikken. Dit aanbod komt als een geschenk uit de hemel. Collega Harrie biedt vervolgens aan dat dit, om de footprint laag te houden, met zijn elektrische Kia mag. Nog beter.  Berichten over sabotage, vervallende en vertraagde treinen door gebrek aan personeel, technische storingen, een veldbrand, een machinist die een telefoontje van een hulpvaardige conducteur negeert, we hebben het allemaal meegemaakt. Maar ook: leuke ontmoetingen, goede gesprekken, de steden München en Zagreb uitgebreider bezocht dan voorzien, probl

Na de paniek om de veldbrand waardoor de trein naar Düsseldorf eerst niet, maar dan toch weer wel (zij het met een omweg) naar Düsseldorf gaat, zijn we daar uiteraard te laat voor de beoogde aansluiting richting Arnhem. Die gaat om 18:12 uur volgens de DB Navigator app en dat klopt met de borden op het station. Genoeg tijd om even wat te eten. We zijn op tijd terug voor de trein naar Arnhem. Sterker nog, we hebben twee minuten extra: hij staat nu gepland voor 18:14 uur. Dat blijkt even later 18:42 uur te worden, een halfuur later dan oorspronkelijk, waardoor we in Zwolle een trein later zullen moeten nemen, wat al met al een uur vertraging oplevert. Even later wordt 18:42 uur 18:57 uur op de borden . Maar ach, we hadden dat uur vertraging in Zwolle al emotioneel verwerkt, en dit kwartier verandert daar toch niets meer aan. Geheel in lijn met hoe de rest van onze reis is verlopen kwam daar vanzelfsprekend nog een kwartiertje bij. F*ck! Kortom, terug in de flexmodus en even rustig nadenk

‘Ein Feld brennt.’ Nee, geen nummer van Rammstein, maar een dienstmededeling in de trein naar Düsseldorf en Duisburg. De trein kan niet verdergaan omdat er een veldbrand is, waar we niet langs kunnen rijden. De trein gaat (terug) naar Leverkusen. Daar vandaan moeten we zien hoe we thuiskomen… Toll! UPDATE: Het treinpersoneel lijkt ook wat in paniek. Ze hebben de helft van de reizigers met een verkeerd reisadvies de trein uitgestuurd (ook ons), maar bij een tweede keer navragen op het perron zegt dezelfde dame me dat de trein toch doorgaat naar Düsseldorf, maar met een omweg. Daar vandaan kunnen we door naar Arnhem. Zij het iets vertraagd. (What else is new?) ¯\_( ツ )_/¯

In juli hebben we in overleg met New Nexus besloten om de reis naar Split per trein te maken. Omdat onze treinreis een initiatief is dat niet gepland was, en omdat de vliegtickets voor de overige collega’s die naar Split afreizen al betaald waren, is ons aantal beperkt gebleven tot twee personen. Meerdere collega’s hadden ons graag vergezeld, maar dat had te veel voeten in aarde. Op 5 augustus hebben we de eerste stappen gezet in aanloop naar onze reis: het bepalen van de route en het benaderen van de spoorwegmaatschappijen. Google is your friend en we belanden als eerste op de site van de Deutsche Bahn: international-bahn.de. Het blijkt niet mogelijk om de reis van Groningen naar Split in één keer te boeken, dus richten we ons al snel op de volgende deeltrajecten: Groningen – München, München – Zagreb en Zagreb – Split. Het eerste deel kunnen we via de NS boeken en betalen. Dat weten we nu, maar doen we niet totdat we inzicht hebben in de andere reisdelen.  Voor het vervolg vanaf Münc

De NightJet haalt München niet op tijd voor ons om de aansluitende trein naar Duisburg te kunnen nemen. We hoopten om 9:28 uur verder te kunnen reizen, of anders toch wel om 9:47 uur, maar om 9:56 uur krijgt Mark een e-mail van de ÖBB met de mededeling dat we om 9:57 uur München zouden bereiken. Lekker op tijd. Dan maar weer in de flexstand. De aanbevolen adviezen van de diverse spoorapps leiden ons allemaal naar Leer, vanwaar we dan de bus naar Groningen zouden moeten pakken. Willen we niet, want de ijzeren missie is ‘per spoor’. Dus zelf wat gefröbeld en Arnhem als bestemming ingevoerd in de DB Navigator app. Nu razen we door Bayern met de trein naar Essen. Het verschil in comfort vergeleken met de HŽPP en de nachttrein is groot. Er is zowaar een restauratiewagon en lekkere koffie met appelkruimeltaart. Omdat het kan… Deutsche Gründlichkeit. (Nu nog op tijd rijden.)  Oh ja, vertrokken om 10:16 uur. Voorlopig een half uur verloren. Over hoe dat afwijkt van de oorspronkelijke planning

Vanochtend wakker geworden in Duitsland. De ene slaaptrein is de andere niet, hebben we ondervonden. In de slaaptrein naar Rome, drie jaar geleden, had Martin hele andere ervaringen: een ruimere en schonere slaapcabine, en een mogelijkheid om te douchen. Wij zitten in een uiterst krap, wat smoezelig en enigszins gedateerd hokje, en douchen kunnen we hier op onze buiken schrijven. Een Franse douche dus maar weer. Hoewel we vol vertrouwen afkoersen op een negatieve split, staan we nu al zeker tien minuten stil in Rosenheim. De gehoopte aansluiting naar Duisburg gaan we in München zeker missen. Er zijn alternatieven, maar die vereisen van ons enige snelheid, oftewel: het wordt weer rennen naar een perron waar de trein naar Stuttgart zou moeten staan.

Het feit dat het traject Groningen-Zwolle tot nu toe het enige zonder vertraging was blijft ook na het eerste deel van de terugreis fier overeind staan. Met zo’n kwartier vertraging komen we in Zagreb aan. De trein naar München staat daar al klaar voor ons. We vinden snel de juiste coupé en installeren ons in de krappe ruimte. Een restauratiewagon ontbreekt en een drankje om de tijd te doden zou toch leuk zijn. Bovendien heeft Mark nog kuna’s die na 1-1-2023 niets meer waard zijn. Dus zet Mark, na het raadplegen van de conducteur (‘Elf Minuten’) een sprintje in naar de 200 meter verder gelegen stationshal, om daar in een rij wachtende Kroaten te belanden. Zonder te panikeren laat hij de klok zijn werk doen en arriveert hij tot met ruim vijf minuten speling en vier blikken Kroatisch bier bij onze wagon. De conducteur, een gezette Kroatische man die geen Engels maar wel onverstaanbaar soort van Duits spreekt, doet nog een laatste inspectieronde. Hij wil (nogmaals) ons ticket zien, wijst

Tijdens ons verblijf in Split spraken we veel collega’s die ons reisblog met interesse (en/of leedvermaak) hebben gevolgd. Er waren er bij die zich er over verbaasden dat we na onze ervaringen van de heenreis ook weer met de trein terug zouden reizen. Jazeker wel: je reist duurzaam of niet, en wij gaan ‘all the way’.  Vandaag beginnen we aan de terugreis. We zijn uitgezwaaid door een afscheidscomité: onze collega Raoul. (Het ontvangstcomité, drie dagen geleden, was iets talrijker, maar een kniesoor die daarover zeurt.) Inmiddels zitten we in de trein naar Zagreb. Een rit van zes uur. We schommelen langzaam maar gestaag richting Zagreb. Geen stroom, geen restauratie en geen wifi, maar met volle powerbanks en, mannen als we zijn, met broodjes voor onderweg, halen we dat vast. Later vandaag hopen we in de nachttrein naar München te stappen. Deze keer met een volwaardige slaapcabine, inclusief een fatsoenlijk ontbijt. Next stop: Zagreb Glavni Kolod Train Station.

Perikelen op het Duitse spoor, lezen we op de NOS. Hopelijk gaan we daar overmorgen niet te veel last van krijgen wanneer we terugreizen van München naar Groningen.  Morgen eerst maar es zien dat we op tijd in Zagreb zijn om daar de nachttrein terug naar München te halen. We hebben niet veel speling: ca. een half uur. Dus mocht de trein van Zagreb meer dan een halfuur vertraging hebben, dan hopen we dat de nachttrein even op ons wacht…

Flashback. Tijdens zijn onze zes-en-een-half uur durende treinrit van Zagreb naar Split, maakten we ook nog het een en ander mee. Allereerst ontmoetten we in onze eersteklas coupé (die in niets afweek van de tweedeklas coupé, afgezien van de prijs) twee medereizigers, Joas en Bill, die al druk met elkaar in gesprek waren in het Engels. Bill, een Amerikaan van tachtig jaar, bleek een gezellige prater die een hoop in zijn leven had meegemaakt, en daar geweldig over kon vertellen. Ondanks zijn hoge leeftijd en lichamelijke klachten (hij was slecht ter been en had last van zijn schouders) treinde hij in zijn uppie door Europa. Moedig. Joas, een soort jongere versie van Ilja Leonard Pfeijffer bleek een Nederlander te zijn. Hij was per trein onderweg van Noorwegen naar Griekenland. Een reis waar ons ‘avontuur’ bij verbleekt. Tijdens de reis besloten wij een kaartspelletje ‘Take Five’ te gaan doen dat Mark had meegenomen. Martin stelde voor om beide heren ook uit te nodigen voor een spelletje

Donderdagavond, 22:00. Polygoonjournaal: “De reizigers, Martin de Boer uit het Drentse Zuidlaren en Mark Winters uit het eveneens in Drente gelegen plaatsje Eelderwolde, kregen een heldenonthaal op het perron van Split. Een bonte menigte had zich verzameld in deze voormalig Joegoslavische badplaats om een glimp te kunnen opvangen van deze twee ferme Hollandse knapen, die een eerder niet voor mogelijk gehouden onderneming tot zulk een knap einde wisten te brengen.” Het woord ‘held’ is aan devaluatie onderhevig. Als je een band kan plakken of een boterham kunt smeren kom je al in aanmerking voor dit predicaat. Dus ben je een held als je jezelf en je bagage gedurende drie dagen laat vervoeren van A naar B? Het voelde gisteravond toch wel even zo, door de enthousiaste ontvangst door onze collega’s. Maar het is natuurlijk van de zotte dat een treinreis door Europa zo’n onderneming moet zijn.  Ons verhaal is nog niet af. In dit reisverslag komen we later nog terug op onze voorbereiding van d

Na een dagje Zagreb zitten we ein-de-lijk in de trein naar Split. Vertrek: 15:20. Aankomst: 21:30. Nog een dikke zes uur. We zitten eerste klas, maar eerste klas volgens Kroatische normen is errug krap en bloody hot (geen airconditioning, dus lekker duurzaam). Maar we zitten in de goeie trein en er is licht aan het einde van de tunnel. Deze trein is overigens naast die uit Groningen de enige in onze hele heenreis die op tijd vertrekt. Split, here we come!

Donderdag. De krappe bedjes waarop we de nacht zijn doorgedommeld hebben ons in Zagreb gebracht. Zowaar bleek het handeltje van de conducteur koffie en een verpakt chocoladebroodje te bevatten. Een Franse douche en een tandenpoetsbeurt verder stappen we monter het station van Zagreb binnen. Eerste missie: onze voor gisteren gereserveerde tickets kosteloos omzetten naar vandaag. We zetten ons schrap voor een stevige discussie, vooral als de spoorwegjuffrouw ons oorspronkelijke  digitale ticket en daarmee Mark’s telefoon meeneemt naar een collega. Maar ze print een nieuw ticket uit, free of charge, en wenst ons een fijne dag. Prachtig land, dat Kroatië!  Vanmiddag om 15:20 uur vertrekt de trein naar Split. Verwachte aankomsttijd: 21:30 uur. Het gaat vandaag lukken. Oh ja, Zagreb heeft nog wel dat vleugje Oostblok. Veel graffiti, veel troep op straat. Maar een lekker zonnetje vandaag.

Woensdagavond. Na onze omzwervingen door de binnenstad van München durven we niet te gokken op weer een split second miss, dus we zijn ruim een uur voor vertrek aanwezig op het perron. Zagreb wordt op geen enkel informatiebord vermeld, dat maakt ons toch weer even onzeker.  Onze vreugde is mateloos wanneer een nukkige Kroatische conducteur een bijverdienste lijkt te hebben: het zwart verhuren van couchettes. Voor €30,- pp. krijgen we een kussentje, lakens en een deken en mogen in een slaaphokje plaatsnemen. We zijn moe genoeg om Zagreb al slapend te halen, hopelijk lukt ons dat ook.

In München steht ein Hofbraühaus en dat hebben we nu ook met eigen ogen gezien. Was best druk en de Dirndl die ons bediende werd daar niet bepaald vrolijk van. Maar goed, biertje gedronken, bedacht dat dit de plek was waar de NSDAP is ontstaan, en weer dóór! Mooie stad hoor, wel opvallend veel bedelaars én Porsches.  Vanavond op tijd naar ons kluisje op station, waar we onze plunje in hebben achtergelaten, en hopen dat de sleutel het doet en dan om 23:20 uur de trein naar Zagreb. Met een beetje mazzel missen ook vandaag mensen deze trein en kunnen wij hun slaapplaats overnemen. Anders wordt het een lange nacht en een nog langere donderdag…

  Wakker worden in een hotel dat direct aan de verkeersader van Mannheim ligt is eigenlijk een beetje doorsluimeren. Het mailtje van de Österreichische Bundesbahn maakt ons iets wakkerder: de trein vanuit München naar Zagreb vertrok gisteren 20 minuten later. Dus als we in die split seconds gisteravond de deuren wel hadden kunnen openen, zouden we nu zijn ontwaakt in Zagreb. (Zie onze vorige blogpost ‘Ontspoord’.) Na het ontbijt bellen we het informatienummer van de ÖBB. “Ihre Wartezeit beträgt Drei Minuten”. Ammehoela. Na 25 (!) minuten neemt een juffrouw op die ons hopelijk kan helpen. Wij proberen haar duidelijk te maken dat we de nachttrein hebben gemist en dat we onze reservering willen omzetten naar vanavond. Geht nicht. Opnieuw reserveren dan? Das geht. Maar een slaapcoupé zit er niet meer in. Nur Sitzplätze. Poeh… We overleggen even. Zonder slaap naar Zagreb… Nou ja, alles in dienst van ons duurzaamheidsproject. Kunnen we direct boeken? Nein, ich verbinde Sie durch. Weer dat wa

Naast deze blog kun je ons ook volgen op Polarsteps .

Omdat we in Frankfurt zagen dat de IC naar München ook vertraging had, zijn we gaan rennen naar een stoptrein naar Mannheim, in de hoop daar een eerdere trein naar München te kunnen nemen. Dat was een misrekening: de vertraagde IC in naar München heeft ons ingehaald. We koersten daardoor aan op aankomst in München om 0:27 uur, een uur te laat. Maar heel misschien staat de IC straks nog in Mannheim dachten we nog. Alle treinen in Duitsland lijken vandaag namelijk te zijn vertraagd. Vanuit de stoptrein leek een barmhartige conducteur onze redding te worden. Na de app ‘DB Navigator’ uitvoerig te hebben geraadpleegd wist hij ons eerst te vertellen dat onze missie kansloos was, om daarna alles in het werk te stellen om deze alsnog te laten slagen. Vlak voor station Mannheim kreeg hij telefonisch contact met een conducteur in de trein met bestemming München. Of hij op twee knappe Holländer met rugzakken wou warten. Wij hoefden alleen maar van perron 9 naar 5 te rennen. Het werd krap, maar bo

De trein naar München stopte in Keulen. Technisch probleem. Het is nu de vraag hoe en of we de nachttrein halen. We zitten in de trein naar Frankfurt en hopen daar een trein naar München te halen die op tijd is.  Vanwege de vertraging kunnen we geen aanspraak meer maken op de gereserveerde plaatsen. Er komt een enorme dikke hork van een Duitser Martin van zijn plaats jagen. Dieser Platz ist reserviert!! Andere Duitsers protesteren dat iedereen hier vertraging heeft en zijn gereserveerde plek mist. “Ist nicht mein Problem”. Dus die zit nu tegenover Mark. We komen tot de conclusie dat als we de nachttrein missen, we waarschijnlijk een volle dag later in Split aankomen. De spoorboekjes sluiten totaal niet op elkaar aan. Een trein later in München is die van de ochtend, maar dan zijn we veel te laat in Zagreb om de trein naar Split te halen. Die trein doet er trouwens 6 uur over…  Kortom: duimen dat de machinist van de nachttrein een beetje traag is.

Als we in Arnhem aankomen is de trein naar Düsseldorf, waar wij in hadden moeten zitten, al lang vertrokken. Dat zat er dik in na de vertraging op station Zwolle. We hebben een nieuw reisplan gemaakt met behulp van de app die ons door de NS machinist werd aanbevolen op station Zwolle. (Niet de app ‘NS International’, zie onze vorige blogpost.) Toch willen we dit nog even verifiëren, en een aardige dame bij de servicedesk komt tot dezelfde conclusie. We krijgen wel een formulier mee met een mooie blauwe sticker en een officieel en gewichtig stempel erop, dat we moeten tonen in de trein, samen met ons originele ticket. Goed dat we dit nog even hebben gedaan. Door de wijziging hebben we even de tijd om een kop koffie in Arnhem te doen. Om 15:37 gaat onze trein vanaf spoor 6a. Denken we. Als we om 15:30 wat nerveus worden, checken we het spoor nog even. Op de borden staat nu spoor 9! En aan de overkant zien we op spoor 9 inderdaad de ICE het station binnen komen rijden. In een split second

Op het traject Groningen-Zwolle zitten we meteen al achter een vertraagde stoptrein. We zijn even bang daardoor de overstap in Zwolle naar Arnhem te missen. Dat is “gelukkig” niet het geval: de trein naar Arnhem is namelijk 20 minuten vertraagd. Daardoor is ons oorspronkelijke reisplan niet meer haalbaar. De app ‘NS International’ geeft geen duidelijke informatie, waarop we de hulp van een machinist die op het perron staat inroepen. Ironisch genoeg adviseert hij ons de NS app niet te gebruiken, maar de app ‘Rijden de Treinen’ te gebruiken. Doet ie zelf ook altijd. Deze app raadplegend komen we tot de conclusie dat het er niet simpeler op gaat worden. En we zijn nog maar net Zwolle uit… We houden de moed erin. De nachttrein in München moet nog steeds haalbaar zijn. Wordt vervolgd…

Vandaag, 4 oktober, start onze treinreis. Een dag eerder dan onze vliegende collega's. Hieronder zie je het reisschema voor de komende twee dagen (vertrektijden per station), zoals initieel voorgespiegeld door de verschillende spoorwegmaatschappijen: Dinsdag 4 oktober 11:18 Groningen 12:20 Zwolle 13:37 Arnhem Centraal 15:08 Düsseldorf Hbf 23:20 München Hbf Woensdag 5 oktober 15:20 Zagreb 21:29 Split Van station naar station zijn we dus 34 uur en 11 minuten onderweg. Tel daar nog de trajecten huis- station en station - hotel bij op en je komt op zo'n anderhalve dag reizen. Tot zover de theorie, meer hierover in onze volgende blogs... Onze vliegende collega's hebben dit schema voor de heenweg: Woensdag 5 oktober  12.50 Schiphol 15.00 Split Ook zij moeten zich verplaatsen: van hun huis naar de opstapplaats van de bus naar Schiphol, en vanuit het vliegveld in Split naar het hotel. De transferbus vertrekt woensdag om 6:00 uur uit Haren. 

Dat een treinreis duurzamer is dan een vliegreis staat buiten kijf. Maar hoeveel "deugpunten" levert de door ons gekozen manier van reizen naar Split nou eigenlijk op? Alle gekheid op een stokje. We zouden graag willen weten hoeveel emissiewinst er nou eigenlijk valt te behalen door te treinen in plaats van te vliegen. Het is nog geen sinecure om dat vast te stellen. Het ene vliegtuig is het andere niet: denk aan brandstofverbruik of aantal zitplaatsen, die invloed hebben op de CO2-uitstoot per gereisde passagierskilometer (pkm). Hetzelfde geldt voor de trein: een elektrische trein stoot grofweg de helft uit van een trein met een diesellocomotief, en het aantal medepassagiers is van invloed op jouw pkm. Daarbij komt nog dat het ook verschil maakt hoe de stroom waarop de elektrische trein rijdt wordt opgewekt (wind, waterkracht, fossiel). Daarnaast moet je eigenlijk ook rekening houden met de (indirecte) emissies als gevolg van het produceren van de brandstof, het bouwen v

Wij zijn Mark Winters en Martin de Boer. Wij zijn beide werkzaam bij het mooie IT-bedrijf New Nexus  in Haren, dat in oktober 2022 haar derde lustrum viert. Om dit heuglijke feit te vieren zijn alle medewerkers uitgenodigd voor een tripje van vijf dagen naar Split, Kroatië. Een geweldig en genereus aanbod vinden we, en we kijken er naar uit. New Nexus is een bedrijf dat duurzaamheid hoog in het vaandel heeft staan. Zo rijdt het merendeel van onze collega's elektrisch, daartoe aangemoedigd door het duurzame leasebeleid van hun werkgever. Verder heeft  het nieuwe kantoorpand in Haren in 2022 de hoogste erkenning  gekregen op het gebied van duurzame nieuwbouw (‘Outstanding’ score op de BREEAM duurzaamheidsladder).  Echter, voor de lustrumreis naar Split met bijna 100 personen vond New Nexus de meest voor de hand liggende manier van reizen toch het vliegtuig. Onze vliegschaamte heeft ons in eerste instantie doen besluiten het aanbod af te slaan. Maar in tweede instantie kwam Mark met h