Es geht wieder los

 

Wakker worden in een hotel dat direct aan de verkeersader van Mannheim ligt is eigenlijk een beetje doorsluimeren. Het mailtje van de Österreichische Bundesbahn maakt ons iets wakkerder: de trein vanuit München naar Zagreb vertrok gisteren 20 minuten later. Dus als we in die split seconds gisteravond de deuren wel hadden kunnen openen, zouden we nu zijn ontwaakt in Zagreb. (Zie onze vorige blogpost ‘Ontspoord’.)

Na het ontbijt bellen we het informatienummer van de ÖBB. “Ihre Wartezeit beträgt Drei Minuten”. Ammehoela. Na 25 (!) minuten neemt een juffrouw op die ons hopelijk kan helpen. Wij proberen haar duidelijk te maken dat we de nachttrein hebben gemist en dat we onze reservering willen omzetten naar vanavond. Geht nicht. Opnieuw reserveren dan? Das geht. Maar een slaapcoupé zit er niet meer in. Nur Sitzplätze. Poeh… We overleggen even. Zonder slaap naar Zagreb… Nou ja, alles in dienst van ons duurzaamheidsproject. Kunnen we direct boeken? Nein, ich verbinde Sie durch. Weer dat wachtmuziekje van de Euh Bee Bee. Dan een juffrouw die gebrekkig Engels spreekt. Of we bij haar kunnen boeken? No, you have to buy ze tiekets in Mjoenik. Bye. Letterlijk dat. En toen hing ze op. Maar niet voordat Mark haar nog net ‘a very nice day’ kon toewensen. 

Inmiddels zitten we op het station van Mannheim in de wachtkamer van het DB Reisezentrum. We hebben een bonnetje met nummer N1134. Inmiddels is de rij 9 personen opgeschoven. Bedoeling is om eerst maar naar München te komen, bij voorkeur zonder bijbetalen.

Een potige Duitse Mädel staat ons niet erg welwillend te woord. Lange stiltes wisselen diepe fronsen af. Misschien ziijn we te duidelijk dat we niet nog een keer willen betalen voor onze reis naar München. Maar plots breekt het ijs en begint ze ijverig tickets te printen, aantekeningen te maken en stempels te zetten. Een lach maakt haar gezicht zacht en vriendelijk. En als we dan ook nog de treinreis naar Zagreb bij haar boeken (en betalen) lijkt ze zowaar gelukkig. 

Ze fluistert samenzweerderig dat we bij het ontbreken van een gereserveerde slaapcoupé misschien wel zwart kunnen slapen. Lijkt ons heerlijk.