Splitspoor

Niet letterlijk vanuit onze omgeving gehoord toen we ons initiatief aankondigden, maar de blik op veler gezichten drukte toch uit: jullie sporen niet. En inderdaad, we hebben veel dingen niet gedaan in de afgelopen dagen, maar één ding toch wel, inderdaad: sporen. Om tot onze conclusies te komen proberen we hieronder de plussen en minnen van onze reis af te wegen.  De duur Zeven dagen duurde ons avontuur, waarbij de balans ook initieel al zou doorslaan in het voordeel van de reisdagen: vier, tegenover drie vakantiedagen. Door allerlei tegenvallers, waarover we uitgebreid bericht hebben in deze blog en via polarsteps , hebben we uiteindelijk vijf dagen gereisd en twee dagen vakantie genoten. Een verre van gunstige balans, zo op het eerste gezicht, maar in deze post tellen we alle plussen en minnen bij elkaar op en zullen we aan de hand daarvan onze conclusies verwoorden. Het ging ons om de vergelijking tussen vliegen en treinen. Immers, 81 collega's van ons vlogen van Schiphol naar ...

Tijdens ons verblijf in Split spraken we veel collega’s die ons reisblog met interesse (en/of leedvermaak) hebben gevolgd. Er waren er bij die zich er over verbaasden dat we na onze ervaringen van de heenreis ook weer met de trein terug zouden reizen. Jazeker wel: je reist duurzaam of niet, en wij gaan ‘all the way’.  Vandaag beginnen we aan de terugreis. We zijn uitgezwaaid door een afscheidscomité: onze collega Raoul. (Het ontvangstcomité, drie dagen geleden, was iets talrijker, maar een kniesoor die daarover zeurt.) Inmiddels zitten we in de trein naar Zagreb. Een rit van zes uur. We schommelen langzaam maar gestaag richting Zagreb. Geen stroom, geen restauratie en geen wifi, maar met volle powerbanks en, mannen als we zijn, met broodjes voor onderweg, halen we dat vast. Later vandaag hopen we in de nachttrein naar München te stappen. Deze keer met een volwaardige slaapcabine, inclusief een fatsoenlijk ontbijt. Next stop: Zagreb Glavni Kolod Train Station.

Perikelen op het Duitse spoor, lezen we op de NOS. Hopelijk gaan we daar overmorgen niet te veel last van krijgen wanneer we terugreizen van München naar Groningen.  Morgen eerst maar es zien dat we op tijd in Zagreb zijn om daar de nachttrein terug naar München te halen. We hebben niet veel speling: ca. een half uur. Dus mocht de trein van Zagreb meer dan een halfuur vertraging hebben, dan hopen we dat de nachttrein even op ons wacht…

Flashback. Tijdens zijn onze zes-en-een-half uur durende treinrit van Zagreb naar Split, maakten we ook nog het een en ander mee. Allereerst ontmoetten we in onze eersteklas coupé (die in niets afweek van de tweedeklas coupé, afgezien van de prijs) twee medereizigers, Joas en Bill, die al druk met elkaar in gesprek waren in het Engels. Bill, een Amerikaan van tachtig jaar, bleek een gezellige prater die een hoop in zijn leven had meegemaakt, en daar geweldig over kon vertellen. Ondanks zijn hoge leeftijd en lichamelijke klachten (hij was slecht ter been en had last van zijn schouders) treinde hij in zijn uppie door Europa. Moedig. Joas, een soort jongere versie van Ilja Leonard Pfeijffer bleek een Nederlander te zijn. Hij was per trein onderweg van Noorwegen naar Griekenland. Een reis waar ons ‘avontuur’ bij verbleekt. Tijdens de reis besloten wij een kaartspelletje ‘Take Five’ te gaan doen dat Mark had meegenomen. Martin stelde voor om beide heren ook uit te nodigen voor een spelletje...

Donderdagavond, 22:00. Polygoonjournaal: “De reizigers, Martin de Boer uit het Drentse Zuidlaren en Mark Winters uit het eveneens in Drente gelegen plaatsje Eelderwolde, kregen een heldenonthaal op het perron van Split. Een bonte menigte had zich verzameld in deze voormalig Joegoslavische badplaats om een glimp te kunnen opvangen van deze twee ferme Hollandse knapen, die een eerder niet voor mogelijk gehouden onderneming tot zulk een knap einde wisten te brengen.” Het woord ‘held’ is aan devaluatie onderhevig. Als je een band kan plakken of een boterham kunt smeren kom je al in aanmerking voor dit predicaat. Dus ben je een held als je jezelf en je bagage gedurende drie dagen laat vervoeren van A naar B? Het voelde gisteravond toch wel even zo, door de enthousiaste ontvangst door onze collega’s. Maar het is natuurlijk van de zotte dat een treinreis door Europa zo’n onderneming moet zijn.  Ons verhaal is nog niet af. In dit reisverslag komen we later nog terug op onze voorbereiding v...

Na een dagje Zagreb zitten we ein-de-lijk in de trein naar Split. Vertrek: 15:20. Aankomst: 21:30. Nog een dikke zes uur. We zitten eerste klas, maar eerste klas volgens Kroatische normen is errug krap en bloody hot (geen airconditioning, dus lekker duurzaam). Maar we zitten in de goeie trein en er is licht aan het einde van de tunnel. Deze trein is overigens naast die uit Groningen de enige in onze hele heenreis die op tijd vertrekt. Split, here we come!

Donderdag. De krappe bedjes waarop we de nacht zijn doorgedommeld hebben ons in Zagreb gebracht. Zowaar bleek het handeltje van de conducteur koffie en een verpakt chocoladebroodje te bevatten. Een Franse douche en een tandenpoetsbeurt verder stappen we monter het station van Zagreb binnen. Eerste missie: onze voor gisteren gereserveerde tickets kosteloos omzetten naar vandaag. We zetten ons schrap voor een stevige discussie, vooral als de spoorwegjuffrouw ons oorspronkelijke  digitale ticket en daarmee Mark’s telefoon meeneemt naar een collega. Maar ze print een nieuw ticket uit, free of charge, en wenst ons een fijne dag. Prachtig land, dat Kroatië!  Vanmiddag om 15:20 uur vertrekt de trein naar Split. Verwachte aankomsttijd: 21:30 uur. Het gaat vandaag lukken. Oh ja, Zagreb heeft nog wel dat vleugje Oostblok. Veel graffiti, veel troep op straat. Maar een lekker zonnetje vandaag.

Wij zijn Mark Winters en Martin de Boer. Wij zijn beide werkzaam bij het mooie IT-bedrijf New Nexus  in Haren, dat in oktober 2022 haar derde lustrum viert. Om dit heuglijke feit te vieren zijn alle medewerkers uitgenodigd voor een tripje van vijf dagen naar Split, Kroatië. Een geweldig en genereus aanbod vinden we, en we kijken er naar uit. New Nexus is een bedrijf dat duurzaamheid hoog in het vaandel heeft staan. Zo rijdt het merendeel van onze collega's elektrisch, daartoe aangemoedigd door het duurzame leasebeleid van hun werkgever. Verder heeft  het nieuwe kantoorpand in Haren in 2022 de hoogste erkenning  gekregen op het gebied van duurzame nieuwbouw (‘Outstanding’ score op de BREEAM duurzaamheidsladder).  Echter, voor de lustrumreis naar Split met bijna 100 personen vond New Nexus de meest voor de hand liggende manier van reizen toch het vliegtuig. Onze vliegschaamte heeft ons in eerste instantie doen besluiten het aanbod af te slaan. Maar in tweede instantie ...